چلسی؛ آیا رعد دو بار یک نقطه را نشانه می‌رود؟(نوشته حمیدرضا صدر)

چلسی مدعی قهرمانی لیگ است، ولی پرسش هایی هم جلب نظر می‌کنند...

آنهایی که زندگی حرفه‌ای ژوزه مورینیو را دنبال کرده‌اند خوب می‌دانند وقتی به سومین فصل حضور در یک باشگاه می‌رسد بی‌قرار می‌شود. می‌دانند بی‌حوصله می‌شود و اهل نق زدن. می‌دانند شاید آن فصل آخرین فصلش در آن باشگاه باشد. چلسی یک دهه پیش و رئال مادرید بازگو کننده «بیقراری‌های مورینیو در فصل سوم» به‌شمار می‌روند، ولی او آرام به نظر می‌رسد و از درگیری‌هایش با مدیران باشگاه نشانی به چشم نمی‌خورد. خودش می‌گوید چالش او طی فصل 16-2015 فتح دوباره لیگی است که پارسال آن را به چنگ آورده. مورینیو و آلکس فرگوسن یگانه مربیان تاریخ لیگ برتر هستند که توانسته‌اند قهرمانی‌شان در لیگ را تکرار کنند. مورینیو یک بار قهرمانی‌اش را تکرار کرده (فتح لیگ 2006 پس از قهرمانی 2005) و فرگوسن در منچستر یونایتد، شش بار.

نویسنده:حمیدرضا صدر

به ادامه مطلب بروید...

چلسی مدعی قهرمانی لیگ است، ولی پرسش هایی هم جلب نظر می‌کنند...

آنهایی که زندگی حرفه‌ای ژوزه مورینیو را دنبال کرده‌اند خوب می‌دانند وقتی به سومین فصل حضور در یک باشگاه می‌رسد بی‌قرار می‌شود. می‌دانند بی‌حوصله می‌شود و اهل نق زدن. می‌دانند شاید آن فصل آخرین فصلش در آن باشگاه باشد. چلسی یک دهه پیش و رئال مادرید بازگو کننده «بیقراری‌های مورینیو در فصل سوم» به‌شمار می‌روند، ولی او آرام به نظر می‌رسد و از درگیری‌هایش با مدیران باشگاه نشانی به چشم نمی‌خورد. خودش می‌گوید چالش او طی فصل 16-2015 فتح دوباره لیگی است که پارسال آن را به چنگ آورده. مورینیو و آلکس فرگوسن یگانه مربیان تاریخ لیگ برتر هستند که توانسته‌اند قهرمانی‌شان در لیگ را تکرار کنند. مورینیو یک بار قهرمانی‌اش را تکرار کرده (فتح لیگ 2006 پس از قهرمانی 2005) و فرگوسن در منچستر یونایتد، شش بار.

چلسی در فصل پیش با 8 امتیاز فاصله با منچستر سیتی، 12 امتیاز فاصله با آرسنال و 17 امتیاز فاصله با منچستر یونایتد قهرمان لیگ شد. تداوم آبی پوش‌ها آن قدر بود که رقابت قهرمانی را در نیم فصل دوم به ملال کشد. آیا چلسی می‌تواند این فاصله‌ها را حفظ کند؟ یا حریفان چلسی می‌توانند حفره‌های عمیق را بردارند؟

چلسی در بازار تابستانی بیش از حد آرام بوده، در حالی که منچستر یونایتد، منچستر سیتی و لیورپول و حتی آرسنال هنوز به دنبال بازیکن می‌گردند. مورینیو با اطمینان گفته چلسی نیازی به جراحی نداشته و استخوان بزرگ شکسته‌ای وجود نداشته تا ترمیم شود. چیزی برخلاف تابستان پیش. خریدهای پارسال مورینیو نمایانگر اشراف او بر ضعف های تیمش بودند. هر سه بازیکنی که او پارسال بدست آورد در ترکیب اصلی جای گرفتند و پازل او را کامل کردند. نمانیا ماتیچ بهترین هافبک دفاعی لیگ شد و در هر بازی 3/6 تکل کارساز زد. سسک فابرگاس نقش بازیساز پاسور را به بهترین وجه برعهده گرفت و ژانویه که رسید رکورد 15 پاس گل را ثبت کرده بود. گل‌های دیگو کاستا هم چلسی را از همان آغاز فصل صدرنشین کردند.

مورینیو در فصل 15-2014 می‌دانست ترکیب اصلی‌اش چیست. یازده مرد او هر یک بیش از 2000 دقیقه در لیگ بازی کردند (آرسنال شش بازیکن و منچستر یونایتد هفت بازیکن در این قاب داشتند). ضمن آن که چهار بازیکن چلسی سوای کورتوا درون دروازه بیش 3000 دقیقه در میدان جنگیدند. شاید این رکوردها غبطه انگیز باشند، ولی به همین دلیل هم خستگی مفرط در اواخر فوریه و اوایل مارچ گریبان مردان مورینیو را چسبید. همان دوره‌ای که چلسی در لیگ قهرمانان برابر پاری سن ژرمن ده نفره حذف شد و برابر برنلی و سوتهامپتون به تساوی 1-1 دست یافت و هال سیتی را هم با دردسر 3-2 را شکست داد.

دفاع چلسی کماکان پرقدرت نشان می‌دهد. همان دفاعی که فصل پیش فقط 32 گل دریافت کرد و عنوان بهترین دفاع لیگ را گرفت. کورتوا درون دروازه یکی از بهترین‌های اروپا است و زوج انگلیسی تری - کاهیل آبدیده هستند. کورت زوما هم هر بار بازی کرده نمایش قابل قبولی داده. برانیسلاو ایوانوویچ فصل پیش بهترین دفاع راست لیگ بود و سزار آزپیلیکوئتا آن قدر خوب بوده که فلیپه لوییز را به آتلتیکو مادرید بازگرداند. در عین حال مورینیو هنوز در پی جان استونز مدافع جوان اورتون بسر می‌برد تا جانشین شایسته‌ای برای جان تری یافته باشد.

پرسش بزرگ چلسی در منطقه‌ای بروز می کند که نقطه قوتش هم به‌شمار می‌رود، یعنی خط میانی‌اش. ترکیب ماتیچ جنگجو و فابرگاس ظریف در فصل پیش فوق العاده بود. در حالی که ادن هازارد در گوش چپ درخشی وصف ناپذیر داشت. ولی پرسش این است اگر ادن هازاد، سسک فابرگاس و نمانیا ماتیچ مصدوم شوند چه کسانی جای‌شان را خواهد گرفت؟ غیبیت ماتیچ در فصل پیش نشان داد هیچ یک از مردان میانی چلسی توانایی پر کردن او به عنوان هافبک دفاعی را نداشتند. آیا هازارد می‌تواند در 38 بازی لیگ به میدان رود؟ این که هازارد مصدوم نشود – چیزی که مورینیو بارها نگرانی‌اش را در باره آن ابراز داشته - یکی از دلشوره‌ها به‌شمار می‌رود. نمی‌توان گفت چلسی بر پایه هازارد بنا شده، ولی می‌توان گفت چلسی بدون هازارد نزول خواهد یافت.

سایر مردان میانی چلسی ترکیب خوب - متوسطی داشته اند. ویلیان در فصل سپری شده نزول نکرد ولی از نگاه ژوزه باید کیفیت بازی‌اش را برای قدم نهادن در راه بزرگان ارتقا بخشد. ویکتور موزس، اسکار و رامیرس متوسط بودند و به همین دلیل کمتر در ترکیب اصلی راهی میدان شدند. کوادرادو هنوز انتظار روزی را می‌کشد که مورینیو به او اطمینان کند. به اینها باید روبن لوفتوس چیک جوان را هم اضافه کرد.

خیلی‌ها اعتقاد دارند چالش اصلی چلسی در خط حمله بروز خواهد کرد. دیگو کاستا اهل درگیری و نبردهای تن به تن است و احتمالا بسان فصل پیش دیدارهایی را به دلیل مصدومیت از دست خواهد داد. این که لویس رمی و فالکائو جایش را پر کنند چندان قابل تصور نیست. فالکائو آمده تا جای دیدیه دروگبا را به عنوان مهاجم باتجربه نیمکت نشین پر کند و کسی نمی‌داند او کارساز خواهد شد یا قصه آندره ی شوچنکو در استمفورد بریج را تکرار خواهد کرد.

می‌گویند «مورینیو خط حمله‌اش را روزآمد نکرده» و نمونه‌های دیگر را به رخ می‌کشند. این که محض نمونه آلکس فرگوسن در حالی که اندی کول و دوایت یورک در خط حمله منچستر یونایتد بازی می‌کردند به تدی شرینگهام روی آورد و وقتی او کریستیانو رونالدو، وین رونی، کارلوس توز و لوییز ساها را در اختیار داشت به خرید دیمیتار برباتف با رقم نامتعاف 30 میلیون پوند دست زد. به همین دلیل هنوز نام پدرو مهاجم بارسلونا در رابطه با چلسی به گوش می‌رسد.

چلسی کماکان مدعی اول قهرمانی لیگ به‌شمار می‌رود و قدرتمندتر از منچستری‌ها، آرسنال و لیورپول به نظر می‌رسد. اما آیا رعد آبی پوش‌ها بسان فصل پیش جام قهرمانی را نشانه خواهد رفت؟

اروپا چی؟ لیگ قهرمانان چی؟ شکست برابر پاری سن ژرمن ده نفره برای خرده گیران مترادف با دور ماندن چلسی از کلاس بارسلونا، رئال مادرید و بایرن مونیخ بود. پازل گمشده مورینیو در استمفوردبریج نه قهرمانی لیگ - که تاکنون سه بار این عنوان را بدست آورده - بلکه فتح لیگ قهرمانان برابر غول‌های اروپا می‌رود، به شرطی که خستگی گریبان ستاره‌هایش را نچسبد و مردان کلیدی‌اش مصدوم نشوند.

 نویسنده:حمیدرضا صدر