منگنه اعداد: از چارلتون تا وین رونی و علی دایی(نوشته حمیدرضا صدر)
نویسنده:حمیدرضا صدر
به ادامه مطلب بروید...
وین رونی عنوان بهترین گلزن تاریخ تیم ملی انگلیس را گرفت...
انتظار طولانی سرانجام - که نمی‌توان روی این «سرانجام» تاکید نکرد - به سر آمد. جایی که یک بازیکن منچستر یونایتد جای یک منچستر یونایتدی دیگر را در تاریخ تیم ملی انگلستان گرفت. شبی که وین رونی در سپتامبر 2015 برابر سویس در ویمبلی به عنوان کاپیتان با ضربه‌ای از روی نقطه پنالتی، رکورد 49 گل ملی سال‌ها دست نخورده بابی چارلتون را شکست. سفر ملی رونی از 13 فوریه 2003 در اپتن پارک آغاز شده بود. همان شبی که سون گوران اریکسون او را بین دو نیمه برابر استرالیا راهی میدان کرد. رونی شش ماه بعد با گشودن دروازه مقدونیه در مسابقات مقدماتی یورو 2004 عنوان جوان‌ترین گلزن تاریخ تیم ملی انگلیس را گرفت، ولی کسی تصور نمی‌کرد او روزی عنوان بهترین گلزن تاریخ تیم ملی کشورش را کسب کند.
حالا انگلیسی‌ها اعداد و ارقام تاریخ ملی فوتبال‌شان را به رخ می‌کشند و رونی و چارلتون را با جزئیات پرشماری مقایسه می‌کنند. اعدادی خواندنی و در عین حال گیج‌کننده. مثلا این که رونی در بازی 107 ملی‌اش رکورد چارلتون را در 106 بازی ملی را شکست. اینکه 42 گل رونی با ضربه‌هایی از درون محوطه جریمه به ثمر رسیده‌اند شامل 6 ضربه پنالتی، اینکه 8 گل با ضرباتی خارج از محوطه جریمه شامل 2 ضربه آزاد درون دروازه‌ها جای گرفته‌اند، اینکه رونی 55 بار تعویض شده و چارلتون فقط 5 بار، اینکه رونی تاکنون با پیراهن ملی 11 کارت زرد دریافت کرده و 2 کارت قرمز، در حالی که چارلتون هرگز نه کارت زردی گرفت و نه کارت قرمز.
ولی احتمالا عجیب‌ترین نکته آماری این است انگلیسی‌هایی که خود را خالق فوتبال می‌دانند در سد 50 گل ملی برای بهترین گلزن‌شان متوقف شده بودند. هر چه باشد اولین بازی ملی تاریخ فوتبال در قرن نوزده بین انگلیس و اسکاتلند برگزار شده بود و فوتبال انگلیس هم فوتبال تهاجمی بشمار می‌رفت و می‌رود، ولی گلزنان سایر کشورها دروازه را از عصری به عصر دیگر می‌گشودند و جلو می‌رفتند و آن‌ها درجا می‌زدند. نمونه‌ها پرشمار بودند: علی دایی ایرانی 109 گل، پله برزیلی 77 گل زده، میروسلاو کلوزه آلمانی 71 گل، دیدیه دروگبا ساحل عاجی 65 گل، داوید سیلوا اسپانیایی 59 گل، کریستیانو رونالدو پرتغالی 55 گل، ساموئل اتوئو کامرونی 56 گل، گابریل باتیستوتا آرژانتینی 56 گل، زلاتان ایبراهیموویچ سوئدی 57 گل، تیری آنری فرانسوی 51 گل... و انگلیسی‌ها درجا می‌زدند و درجا.
ولی چگونه می‌توان این اعداد را با هم مقایسه کرد؟ چگونه می‌توان اعداد دو عصر مختلف را با هم مقایسه کرد؟ حالا همه در اینباره که 50 گل رونی اهمیت بیشتری دارد یا 49 گل چارلتون حرف می‌زنند. اینکه جایگاه کدام یک والاتر است؟ اینکه گل زدن در این دوران دشوارتر است یا در عصر چارلتون؟
نخستین نکته این است که چارلتون و رونی در پست‌های یکسانی بازی کرده‌اند و هر دو هافبک تهاجمی محسوب شده‌اند، ولو آنکه رونی در خط حمله هم بازی کرده. اینکه آن‌ها به عنوان مرد میانی از مهاجمان انگلیسی بیشتر گل زده‌اند به خودی خود نمایانگر توانایی آن‌ها است. در این فاصله مهاجمان بزرگی مثل جف هرست، کوین کیگان، جان بارنز و آلن شیرر با پیراهن انگلیس راهی میدان شدند و رکورد چارلتون دست نخورده برجای ماند، یا مردان میانی برجسته‌ای مثل بابی رابسون، پل گاسگوین، دیوید بکام، فرانک لمپارد و استیون جرارد برای انگلیس بازی کردند و نتوانستند چارلتون را پایین بکشند.
بنابراین نمی‌توان آنچه رونی انجام داده را ساده قلمداد کرد. ولو آنکه خیلی‌ها می‌گویند نود درصد گل‌های رونی برابر حریفان کوچک زده شده‌اند، مثلا 5 گل برابر سن مارینو. اما می‌توان همین منطق را برای چارلتون هم تکرار کرد. 4 گل چارلتون طی دو دیدار دوستانه 1959 که انگلیس در مجموع 1-18 ایالات متحده را خرد کرد به ثمر رسیدند و 5 گل او برابر لوکزامبورگ در 1960 طی دو دیدار که انگلیس 1-13 برنده شد زده شد. یادمان نرود در دهه 1950 و 1960 بسیاری از کشورها فاقد رقابت‌های لیگ فوتبال به صورت کنونی بودند و اساسا فوتبال حرفه‌ای به صورت این عصر بر فوتبال حاکم نبود. چارلتون هرگز دروازه برزیل و آلمان غربی را نگشود و مهم‌ترین گل‌هایش در نیمه نهایی جام جهانی 1966 برابر پرتغال سخت‌کوش به ثمر رسیدند که انگلیس 1-2 برنده شد و پا به فینال گذاشت. ولی در عین حال اولین و آخرین افتخار تیم ملی انگلیس با چارلتون و در همان سال کسب شد: فتح جام جهانی 1966 که مترادف با ورق خوردن تاریخ ورزش انگلیس - و نه فقط فوتبال - بود. در حالی که رونی در سه جام جهانی 2006، 2010 و 2014 و سه دوره یورو 2004، 2008 و 2012 راهی میدان شد و در صف ناکامان جای گرفت.
می‌توان معیار را مسابقات رسمی قلمداد کرد که چارلتون در چنین قابی 11 گل به ثمر رسانده و رونی تاکنون در مسابقات رسمی 36 بار دروازه‌ها را گشوده که 5 گل او در مسابقات نهایی جام جهانی و یورو زده شده‌اند و یورو 2016 هم پیش رویش جلب نظر می‌کند. می‌توان به متوسط گل زده شده در مسابقات رسمی هم نگاه کرد. رونی 28 گل در 57 بازی در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی و یورو به ثمر رسانده که یعنی 1/68 گل در هر بازی. چارلتون در 19 بازی این مسابقات 12 گل زده که یعنی متوسط 1/85 گل در هر دیدار که یعنی رونی جلوتر از چارلتون قرار می‌گیرد.
بنابراین هرچند وین رونی برخلاف چارلتون در ورق زدن تاریخ ملی فوتبال انگلیس - هنوز - جایی پیدا نکرده، ولی نمی‌توان رکوردش را بی‌اهمیت خواند. خصوصا آنکه کسی نمی‌داند رکورد او کی و کجا شکسته خواهد شد.
نویسنده:حمیدرضا صدر
