رم-بارسا، دو روی این سکه(نوشته حمیدرضا صدر)

نویسنده:حمیدرضا صدر

به ادامه مطلب بروید...

تساوی 1-1 بارسا در رم نمایانگر مسیر دشوار پیش روی کاتالان‌ها بود...

شب پرحادثه به خیلی‌ها تعلق داشت. به لیونل مسی که برای بار 100 در لیگ قهرمانان بازی کرد و در 28 سالگی و دو ماهگی‌اش جوان‌ترین بازیکنی شد که این رکورد غبطه‌آور را ثبت کرد... به لوییز سوارز که در بازی 50 برای کاتالان‌ها دروازه یک تیم ایتالیایی را در سایه درگیری‌اش با کیلینی در جام جهانی گشود... به آلساندرو فلورنزی که دروازه بارسا را از فاصله 55/5 متری گشود و گل همه زندگی‌اش را زد... به آندر تراشتگن که آن گل را خورد... به رودی گارسیا که از کابوس شکست 7-1 پارسال در همین میدان و برابر طرفداران خودی مقابل بایرن مونیخ رهایی یافت. همان شبی که دروازه رم طی 36 دقیقه پنج بار گشوده شد.

این که رم در این فصل تاکنون یووه فینالیست لیگ قهرمانان را 2-1 شکست داده و بارسا قهرمان را هم متوقف کرده نشان از آغاز خوب مردان جیالوروسی می‌دهد. در عین حال توقف بارسلونا در رم ادامه روند ناکامی آن‌ها در ایتالیا هم به‌شمار می‌رفت. کاتالان‌ها طی 7 دیدار آخرشان در ایتالیا فقط یک بار - برابر میلان با نتیجه 3-2 در مرحله گروهی فصل 12-2011 - پیروز شده اند.

بارسا آغاز خوبی داشت و گل سوارز بازتابنده برتری شان در برهه آغازین بود، ولی آن‌ها نتوانستند فاصله‌شان را افزایش دهند. نتوانستند - به قول روزنامه نگارهای اسپانیایی - کار رم را تمام کنند. نتایج بارسا در این فصل - پیروزی با فاصله یک گل برابر اتلتیکو مادرید و مالاگا و بیلبائو - انها با سه دیدار 9 امتیازی هستند ولی 4 گل زده‌اند که میان شش تبم اول جدول کمترین تعداد به‌شمار می‌رود (رئال 11 گل زده و سلتا‌ویگو 8 گل و ویارئال 7 گ و ایبار و آتلتیکو مادرید 5 گل).

می‌تواند تساوی با رم را برتافته از اهمال تراشتگن قلمداد کرد. توپ با ضربه فلورنزی مسیر طولانی را پیمود و سنگربان آلمانی دور شده از خط سنگرش نگاه کرد و نگاه و آن چه سپری شد را باور نکرد. گلی که خاطره گل دقیقه 120 علی نعیم برابر دیوید سیمن دروازه‌بان آرسنال در فینال جام در جام 1995 را زنده کرد. ولی تراشتگن طی چهار دیدار آخرش درون دروازه بارسا 10 گل دریافت و گل میکل سن خوزه در دیدار بیلبائو - بارسا که توپ را از میانه زمین وارد دروازه او کرد هم یادمان نرفته. ولی ورای اشتباه فردی تراشتگن خیلی‌ها این بارسا را تیم قابل پیش‌بینی می‌خوانند. همان چیزی که رودی گارسیا هم بدان اشاره کرد. یکی از دلایل توفیق بارسا در فصل پیش غیر قابل پیش‌بینی بودن‌شان به‌شمار می‌رفت. در حالی‌که مردان گارسیا فضا را در نیمه دوم برای کاتالان‌ها محصور کردند و مسی بارها مجبور شد به عقب بازگردد تا یکی از آن پاس‌های مورب خود را ارسال کند یا ضربه‌های از راه دورش بر هدف ننشستند. چنان‌که نیمار هم شب بیش از حد آرامی را سپری کرد و سوارز نیز در نیمه دوم رام شد. در حالی که رم در نیمه دوم بهتر شد و بهتر و به همین دلیل کاپیتان دنیله دروسی جمله «این رم با رم پارسال فرق دارد و ما از نظر تاکتیکی هوشمندانه تر از بارسلونا بازی کردیم» را بر زبان آورد. آن چه در حرکات کم شمار ولی هشدار دهنده ادین ژکو و محمد صلاح حتی در همان نیمه اول هم نهفته بود. همه این‌ها یعنی لوییز انریکه برای بازتعریف تیمش با چالش بزرگی روبرو است و تکرار فرمول پارسال برای رسیدن به قله دشوار به نظر می‌رسد.

البته می‌توان به جنبه‌های مثبت نمایش بارسا در رم اشاره کرد. مثلا این که جرمی متیو که جای ماسکرانو و همین‌طور فرمالن مصدوم بازی کرد نشان داد می‌تواند با ژرارد پیکه زوج خوبی را در قلب دفاع شکل دهد. یا این که سرجی روبرتو - یکی از فارغ‌التحصیلان لاماسیا - در دفاع راست درک روشنی از حرکات راکیتیچ و مسی دارد. با این وصف زنگ خطر روی نیمکت بارسا به صدا درآمده. ورود رافینیا به میدان تعویض خوبی به نظر می‌رسید، ولی او در برخورد با ناینگولان در اولین باری که پا به توپ به جلو تاخت با مصدومیت شدیدی روبرو شد و چهره بارتومئو رئیس باشگاه بارسا نشان می‌داد خوب می‌داند سپری کردن فصل با همین بضاعت تا ژانویه چقدر دشوار است. خط میانی بارسا که در عصر طلایی تیکی تاکا برگ برنده‌اش به‌شمار می‌رفت به تقویت نیاز دارد و محض نمونه اینیستا در یک سوم زمین رم سرعت گذشته‌اش را ندارد، ولی آردا توران تا نیم فصل در دسترس نخواهد بود و مصدومیت و محرومیت بوسکتس هم ضربه مهلکی به‌شمار خواهد رفت.

آیا بارسا هنوز شانس اول کسب عنوان قهرمانی اروپا است؟ شاید آری، ولی تساوی 1-1 در رم خاطر نشان کرد دفاع از عنوان قهرمانی چقدر دشوار است.

نویسنده:حمیدرضا صدر