ژوزه مورینیو و وادی ناشناخته قعر جدول(نوشته حمیدرضا صدر)

نویسنده:حمیدرضا صدر

به ادامه مطلب بروید...

یک شکست دیگر برای چلسی برابر اورتون شرایط مورینیو را دشوار تر کرد...

بازی که تمام شد نتیجه «اورتون 3-1 چلسی» فریاد طرفداران اورتون در گودیسون پارک را خطاب به ژوزه مورینیو بالا برد «... فردا صبح اخراج شده‌ای، اخراج شده‌ای». آن‌ها به سال 2011 اشاره می‌کردند که کارلو آنچلوتی ساعاتی پس از شکست1-0 چلسی از اورتون اخراج شد. اکنون از اخراج مربی افسانه‌ای پرتغالی خبری نیست، ولی در این که بدترین آغاز تیم‌های ژوزه مورینیو در سراسر زندگی حرفه‌ای ترکیب بحرانی گرفته تردیدی وجود ندارد.

چه کسی باور می‌کرد چلسی اولین تیم این فصل لیگ برتر باشد که تعداد گل‌های دریافت کرده‌اش دو رقمی - 12 گل - خواهد شد؟ چلسی در سراسر فصل پیش سه بار شکست خورد و اکنون طی پنج دیدار سه بار زانو زده... این بار هت تریک رویایی استیون نی اسمیت تیره روزی‌های چلسی را ادامه داد. همان بازیکنی که طی شش دیدار شش گل به چلسی زده. زخم پذیری چلسی دفاع چلسی کتمان ناپذیر بود. سیستم 1-3-2-4 چلسی همان سیستمی بوده که مورینیو با تکیه به آن فصل پیش قهرمانی لیگ را در فاصله سه هفته به پایان به ارمغان آورد. او برابر اورتون به چند تغییر روی آورده بود تا گره کور تیمش گشوده شود. بگوویچ که با مصدومیت کورتوا طی تمرینات درون دروازه قرار گرفته بود سه گل دریافت کرد، ولی کسی او را نکوهش نمی‌کرد. او بود که در نیمه دوم زمانی که چلسی برای زدن گل تساوی بخش بیتابی می‌کرد برابر حملات مردان اورتون ایستاد و در نبرد تک به تک با لوکاکو پیروز شد. کورت زوما در قلب دفاع جای گری کاهیل را کنار جان‌تری گرفته بود. جان اوبی میکل با نمانیا ماتیچ به عنوان هافبک‌های دفاعی کنار هم قرار گرفته بودند و سسک فابرگاس در منطقه جلوتر برای تدارک حمله‌های بیشتر بازی می‌کرد. ضربه راه دور ماتیچ در نیمه دوم که تیم هوارد را مغلوب کرد تماشایی بود ولی نمایش دفاعی او فاصله فراوانی با بازی‌های درخشان فصل پیش او داشت و اوبی میکل زوج ناموزوون او به نظر می‌رسید.

ماتیچ در فصل پیش ستون بلندی دفاعی برابر حریفان برپا کرده بود و سسک فابرگاس هم توپ‌ها را به هازارد و دیگران در خط حمله می‌سپرد. اما تا این جای فصل نشانی از ترکیب جادویی ماتیچ - سسک برجای نمانده. سسک که پارسال به طور متوسط طی هر سی دقیقه یک فرصت کارساز برای هم تیمی‌هایش خلق می‌کرد، درصد پاس‌های به مقصد رسیده اش از 69 درصد به 61 کاهش یافته‌اند و دقت پاس‌هایش هم روند نزولی داشته‌اند، همین‌طور تعداد تکل‌هایش، در حالی که تعداد خطاهایش افزایش پیدا کرده‌اند. تعداد متوسط تکل‌های ماتیچ از 3/6 در هر دیدار به 2/5 کاهش یافته و دقت پاس‌های کاملش 8 درصد کم شده‌اند.

اکنون قیمت اصرار مورینیو در استفاده از برانیسلاو ایوانویچ بیش از سنگین شده. گل اول با ضربه سر در دقیقه 17 با سانتر براندن گالووی نوزده ساله برابر او بود. گل دوم نی اسمیت پنج دقیقه بعد در شرایطی به ثمر رسید که ایووانویچ باید برابر شوت او قرار می‌گرفت. در حالی که نام بابا رحمان مدافع کناری تازه وارد در سیاهه بازیکنان ذخیره هم به چشم نمی‌خورد. این نکته که چلسی طی چهار دیدار متوالی حداقل دو گل دریافت کرده با رجوع با آمار ارائه شده قابل تبین است. آمار نشان می‌دهد هیچ تیمی بیشتر از چلسی در صف مدعیان لیگ برتر تاکنون به حریفانش فرصت گشودن دروازه را به صورت مسلم - Clear-Cut Chance - مثلا تک به تک نداده. حریفان چلسی تاکنون طی شش دیدار 13 بار چنین فرصتی را برابر دروازه قهرمان فصل پیش لیگ کسب کرده‌اند که یک رکورد محسوب می‌شود، در حالی تیم دوم زخم پذیر این سیاهه تاتنهام با 7 فرصت بوده و آرسنال و لیورپول با 3 بار در مرتبه بعدی قرار دارند. این عدد برای منچستر یونایتد 2 است و برای منچستر سیتی صدرنشین، صفر.

در حالی که محو شدن ادن هازارد و پدرو در دو گوش جلب نظر می‌کرد. پدرو که پس از گشودن دروازه وست بروم طی پیروزی 3-2 خرید آرمانی به نظر می‌رسید یادآور همان گران قیمت‌های بی‌مصرف چلسی - مثل شوچنکو- شده بود. توپ‌های ارسالی در فصل پیش به طور متوسط در هر دیدار 36 بار به سوی کاستا ارسال می‌شدند و در این فصل به 30 هم نرسیده‌اند. بهترین فرصت برای کاستا در دقیقه 70 حادث شد. زمانی که بازی 2-1 بود و او می‌توانست بازی را به تساوی کشد ولی جان استونز - مدافعی که چلسی نتوانست او را با 40 میلیون پوند هم بدست آورد - با تکل کارآمدی آن را بر باد داد و چلسی پنج دقیقه بعد گل سوم را هم دریافت کرد. جایی که نیش شعار طرفداران اورتون «... پول نمی‌تواند استونز را بخرد؛ نه نمی‌تواند» بیشتر شده بود و عمیق‌تر.

حالا چلسی پس از 1988 بدترین نتایجش را در آغاز فصل رقم زده. ولی این چلسی قهرمان لیگ برتر به‌شمار می‌رود و آن چلسی در لیگ دو بازی می‌کرد. مربی این چلسی، سرشناس‌ترین مربی جهان است و مربی آن چلسی، بابی کمپل گمنام بود. این چلسی بزرگ‌ترین ستاره‌ها را در اختیار دارد و آن چلسی فقط کری دیکسون را به عنوان بازیکن سرشناس داشت (که دیکسون طعنه آمیزانه اکنون به دلیل قضایی در زندان بسر می‌برد). چلسی آن سال طی شش دیدار آغاز فصل طعم پیروزی را نچشید: برابر بلکبرن، بورنموث و منچستر سیتی شکست خورد و مقابل کریستال پالاس، آکسفورد و بارنزلی به تساوی قناعت کرد... اکنون فاصله 11 امتیازی چلسی با منچستر سیتی صدرنشین، آبی پوش‌های لندنی را به نبرد در لیگ قهرمانان روانه می‌سازد، ولی قعر جدول لیگ جایی نیست که مورینیو آن‌جا را بشناسد. او اکنون در سرزمین ناشناخته‌ای بسر می‌برد. یک وادی با کلی بیگانه.

نویسنده:حمیدرضا صدر