رم چرا و چگونه به تساوی 4-4 تن داد؟(نوشته حمیدرضا صدر)

نویسنده:حمیدرضا صدر

به ادامه مطلب بروید...

تساوی 4-4 بایرلورکورن و رم در لیگ قهرمانان برای ایتالیایی ها تلخ بود...

باید به پانزده سال پیش باز می‌گشتیم. به مرحله گروهی لیگ قهرمانان 2001-2000 . به شبی که مهدی مهدوی کیا در جامه هامبورگ ستاره میدان بود و دروازه یوونتوس را گشود و بازی با نتیجه 4-4 پایان یافت. آن نتیجه هشت سال بعد نبرد بزرگ دیدارهای پلی اف تکرار شد. در دیدار برگشت چلسی – لیورپول در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان 2009-2008. چلسی در آنفیلد 3-1 پیروز شده بود و لیورپول در دیدار برگشت دریادلانه  و بیباکانه بازی می‌کرد. سرخپوش‌ها طی 28 دقیقه با ضربات اورلیو و ژابی آلونسو با دو گل جلو افتادند، ولی دروگبا و آلکس در نیمه دوم بازی را به تساوی کشاندند. فرانک لمپارد در دقیقه 76 نتیجه را 2-3 به سود چلسی کرد و سپس لوکاس و درک کویت طی دو دقیقه 81 تا 83 دو گل زدند تا لیورپول 4-3 جلو بیفتد. سرانجام لمپارد یک دقیقه به پایان بازی را به تساوی 4-4 کشاند تا چلسی 5-7 طی دو دیدار برنده شود و پا به نیمه‌نهایی بگذارد تا برابر بارسلونا به رهبری پپ گواردیولا قرار بگیرد. آن شب مربی لیورپول، رافا بنیتس بود و رهبری چلسی را گاس هیدینگ بر عهده داشت.
آن شب په په رینا درون دروازه لیورپول ایستاده بود و پتر چک از سنگر چلسی دفاع می‌کرد. آن شب تکرار نشدنی به نظر می‌رسید... تا این جا. تا مرحله گروهی لیگ قهرمانان 16-2015. جایی که رم راهی آلمان شده بود و سخت به پیروزی نیاز داشت، به کسب سه امتیاز. مردان رودی گارسیا در دو دیدار اول فقط یک امتیاز کسب کرده بودند و سایه شکست 2-3 از باته بوریسف روی سرشان خودنمایی می‌کرد. غایبان بزرگ پرشمار بودند: ادین ژکو روی نیمکت نشسته بود، سیدو کیتا و فرانچسکو توتی هم دور از میدان بسر می‌بردند.
آغاز رم مصیبت بار بود. چیچاریتو می‌توانست در ثانیه 35 دروازه را باز کند و کمی بعدتر ماموریتش را کامل کرد. عقربه دقیقه 19 را نشان می‌داد که او دو بار دروازه ژسنی را باز کرده بود. ولی وقتی همان عقربه روی دقیقه 38 رفت دنیله روسی دو بار دروازه برنارد لنو را طی هشت دقیقه – از دقیقه 29 تا 37 – باز کرده بود. به ثمر رسیدن چهار گل در یک نیمه پر تب و تاب بود، ولی چهار گل دیگر در راه بودند. پیانیچ گل سوم را زد و سپس فالکوئه گل چهارم را،  ولی درام بزرگ تر در راه بود و کمپل و مهمدی طی یک دقیقه – از 84 تا 85 – ژسنی را به زانو درآوردند تا پایان نمایش رم هم مصیبت بار باشد و بازی 4-4 پایان یابد... نتیجه عجیب بود، ولی رم همان رمی بود که در اروپا می‌شناختیم. همان رمی که بیش از آن که خودش بازی را جلو ببرد برابر حریفانش "واکنش" نشان می دهد. چنان که دروازه آنها برابر بارسا با ضربه سوارز باز شد تا فلورنزی ده دقیقه بعد گل تساوی بخش را بزند یا طی سی دقیقه سه گل از باته دریافت کردند و سپس دو گل زدند.
پیروزی بارسلونا برابر باته می توانست برای رمی ها خبری شیرین باشد، ولی از دست دادن دو امتیاز شرایط را پیچیده کرده. جیالوروسی اکنون پس از سه دیدار با 2 امتیاز در قعر جدول قرار دارد. با 8 گل خورده که یعنی بدترین خط دفاع لیگ قهرمانان تا این جا کنار باته و مکابی. آنها در سری آ هم تاکنون 10 گل دریافت کرده‌اند که میان پنج تیم اول جدول شکننده‌ترین بشمار می‌رود (حتی یوونتوس قرار گرفته در رده چهاردهم  دو گل کمتر دریافت کرده). در حقیقت دروازه رم در همه دیدارهای این فصل باز شده جز برابر فروزینونه!

رودی گارسیا نتوانسته مرهمی برای پاشنه آشیل رم بیابد. مردان او پارسال هم در لیگ قهرمانان 14 گل در مرحله گروهی دریافت کردند و حذف شدند. ترکیب کاستان – مانولاس و رودیگر - مانولاس در قلب دفاع و حتی دروسی – مانولاس در این فصل سد محکمی برابر حریفان برپا نساخته. مردان میانی قرار گرفته برابر مدافعان نقش هافبک دفاعی را با شایستگی بازی نکرده‌اند: نه دروسی و نه سیدو کیتا و نه ترکیب آنها با هم. نمایش دروسی، ناینگولان و پیانیچ برابر ژرمن‌ها نمایش خیره کننده سه هافبک تهاجمی بود و بی نشان از کیفیات دفاعی. میرالم پیانیچ یکی از بهترین بازی هایش را برای رم انجام داد. او در به ثمر رسیدن دو گل دروسی نقش داشت و یک گل هم خودش زد (او در این فصل تاکنون پنج بار دروازه‌ها را باز کرده). ولی این جمله او "... نمی‌توانید وقتی چهار گل زده‌اید به تساوی تن دهید، نه نمی توانید" بازتابنده سقوط رم بود. رم باید از دروازه اش پس از زدن چهار گل دفاع می کرد که نکرد. چیچاریتو در نیمه اول آنها را عذاب داد و مهمدی وارد شده در آغاز نیمه دوم جای بل عربی آنها را به بند کشید. این که دو گل دیرهنگام لورکوزن پس از ورود یورچنکو و براندت جای توپراک و کرامر به ثمر رسیدند نشان از تعویضٰ‌های درخشان اشمیت دادند (گل چهارم لورکوزن با ضربه مهمدی با شش پاس متوالی بی‌نقص به ثمر رسید).
حالا رم برای صعود از گروهش باید به بالا رفتن از صخره‌ای بلند، جایی که سرنوشتش در دست دیگران هم هست بیندیشد. آنها پارسال هم در مرحله گروهی لیگ قهرمانان حذف شدند، ولی پایین‌تر از بایرن مونیخ و منچستر سیتی قرار داشتند و این جا پایین‌تر از باته، لوکوزن و بارسا بدون مسی که حذفشان را تلخ‌تر خواهد کرد.

باید به پانزده سال پیش بازمی‌گشتیم. به مرحله گروهی لیگ قهرمانان 2001-2000 . به شبی که مهدی مهدوی کیا در جامه هامبورگ ستاره میدان بود و دروازه یوونتوس را گشود و بازی با نتیجه 4-4 پایان یافت. آن نتیجه هشت سال بعد نبرد بزرگ دیدارهای پلی اف تکرار شد. در دیدار برگشت چلسی – لیورپول در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان 2009-2008. چلسی در آنفیلد 3-1 پیروز شده بود و لیورپول در دیدار برگشت دریادلانه بازی می کرد و بیباکانه. سرخپوش ها طی 28 دقیقه با ضربات اورلیو و ژابی آلونسو با دو گل جلو افتادند، ولی دروگبا و آلکس در نیمه دوم بازی را به تساوی کشاندند. فرانک لمپارد در دقیقه 76 نتیجه را 2-3 به سود چلسی کرد و سپس لوکاس و درک کویت طی دو دقیقه 81 تا 83 دو گل زدند تا لیورپول 4-3 جلو بیفتد. سرانجام لمپارد یک دقیقه به پایان بازی را به تساوی 4-4 کشاند تا چلسی 5-7 طی دو دیدار برنده شود و پا به نیمه‌نهایی بگذارد تا برابر بارسلونا به رهبری پپ گواردیولا قرار بگیرد. آن شب مربی لیورپول، رافا بنیتس بود و رهبری چلسی را گاس هیدینگ بر عهده داشت.

آن شب په په رینا درون دروازه لیورپول ایستاده بود و پتر چک از سنگر چلسی دفاع می کرد. آن شب تکرار نشدنی به نظر می‌رسید... تا این جا. تا مرحله گروهی لیگ قهرمانان 16-2015. جایی که رم راهی آلمان شده بود و سخت به پیروزی نیاز داشت، به کسب سه امتیاز. مردان رودی گارسیا در دو دیدار اول فقط یک امتیاز کسب کرده بودند و سایه شکست 2-3 از باته بوریسف روی سرشان خودنمایی می‌کرد. غایبان بزرگ پرشمار بودند: ادین ژکو روی نیمکت نشسته بود، سیدو کیتا و فرانچسکو توتی هم دور از میدان بسر می‌بردند.

آغاز رم مصیبت بار بود. چیچاریتو می‌توانست در ثانیه 35 دروازه را باز کند و کمی بعدتر ماموریتش را کامل کرد. عقربه دقیقه 19 را نشان می‌دادکهاو دو بار دروازه ژسنی را باز کرده بود. ولی وقتی همان عقربه روی دقیقه 38 رفت دنیله روسی دو بار دروازه برنارد لنو را طی هشت دقیقه – از دقیقه 29 تا 37 – باز کرده بود. به ثمر رسیدن چهار گل در یک نیمه پر تب و تاب بود، ولی چهار گل دیگر در راه بودند. پیانیچ گل سوم را زد و سپس فالکوئه گل چهارم را،  ولی درام بزرگ تر در راه بود و کمپل و مهمدی طی یک دقیقه – از 84 تا 85 – ژسنی را به زانو درآوردند تا پایان نمایش رم هم مصیبت بار باشد و بازی 4-4 پایان یابد... نتیجه عجیب بود، ولی رم همان رمی بود که در اروپا می‌شناختیم. همان رمی که بیش از آن که خودش بازی را جلو ببرد برابر حریفانش "واکنش" نشان می‌دهد. چنان که دروازه آنها برابر بارسا با ضربه سوارز باز شد تا فلورنزی ده دقیقه بعد گل تساوی بخش را بزند یا طی سی دقیقه سه گل از باته دریافت کردند و سپس دو گل زدند.

پیروزی بارسلونا برابر باته می توانست برای رمی‌ها خبری شیرین باشد، ولی از دست دادن دو امتیاز شرایط را پیچیده کرده. جیالوروسی اکنون پس از سه دیدار با 2 امتیاز در قعر جدول قرار دارد. با 8 گل خورده که یعنی بدترین خط دفاع لیگ قهرمانان تا این جا کنار باته و مکابی. آنها در سری آ هم تاکنون 10 گل دریافت کرده‌اند که میان پنج تیم اول جدول شکننده‌ترین بشمار می‌رود (حتی یوونتوس قرار گرفته در رده چهاردهم  دو گل کمتر دریافت کرده). در حقیقت دروازه رم در همه دیدارهای این فصل باز شده جز برابر فروزینونه!

رودی گارسیا نتوانسته مرهمی برای پاشنه آشیل رم بیابد. مردان او پارسال هم در لیگ قهرمانان 14 گل در مرحله گروهی دریافت کردند و حذف شدند. ترکیب کاستان – مانولاس و رودیگر - مانولاس در قلب دفاع و حتی دروسی – مانولاس در این فصل سد محکمی برابر حریفان برپا نساخته. مردان میانی قرار گرفته برابر مدافعان نقش هافبک دفاعی را با شایستگی بازی نکرده‌اند: نه دروسی و نه سیدو کیتا و نه ترکیب آنها با هم. نمایش دروسی، ناینگولان و پیانیچ برابر ژرمن‌ها نمایش خیره کننده سه هافبک تهاجمی بود و بی نشان از کیفیات دفاعی. میرالم پیانیچ یکی از بهترین بازی هایش را برای رم انجام داد. او در به ثمر رسیدن دو گل دروسی نقش داشت و یک گل هم خودش زد (او در این فصل تاکنون پنج بار دروازه‌ها را باز کرده). ولی این جمله او "... نمی‌توانید وقتی چهار گل زده اید به تساوی تن دهید، نه نمی توانید" بازتابنده سقوط رم بود. رم باید از دروازه اش پس از زدن چهار گل دفاع می کرد که نکرد. چیچاریتو در نیمه اول آنها را عذاب داد و مهمدی وارد شده در آغاز نیمه دوم جای بل عربی آنها را به بند کشید. این که دو گل دیرهنگام لورکوزن پس از ورود یورچنکو و براندت جای توپراک و کرامر به ثمر رسیدند نشان از تعویض های درخشان اشمیت دادند (گل چهارم لورکوزن با ضربه مهمدی با شش پاس متوالی بی نقص به ثمر رسید).

حالا رم برای صعود از گروهش باید به بالا رفتن از صخره ای بلند، جایی که سرنوشتش در دست دیگران هم هست بیندیشد. آنها پارسال هم در مرحله گروهی لیگ قهرمانان حذف شدند، ولی پایین‌تر از بایرن مونیخ و منچستر سیتی قرار داشتند و این جا پایین تر از باته، لوکوزن و بارسا بدون مسی که حذفشان را تلخ‌تر خواهد کرد.

 

نویسنده:حمیدرضا صدر