انگاره‌های دل‌بوسکه: شما تیکی تاکا را نمی‌شناسید!(نوشته حمیدرضا صدر)

نویسنده:حمیدرضا صدر

 

به ادامه مطلب بروید...

این گفتگوی گاردین با ویسنته دل بوسکه حاوی نکات کلیدی از زبان مربی تیم ملی اسپانیا است...

وقتی می‌گویند «فوتبال انگلیسی» چه چیزی به ذهن‌تان می‌آید؟
چیزی به نام «فوتبال انگلیسی» وجود ندارد. فکر نمی‌کنم در حال حاضر روش روشن و قابل تعریفی به نام روش انگلیسی وجود داشته باشد.

 

چرا چنین نیست؟
به دلیل ترکیب شدن روش‌های مختلف، به دلیل ورود بازیکنان پرشماری از خارج. حالا محال است بتوان از چیزی به نام «فوتبال انگلیسی» حرف زد. البته تصور می‌کنم هنوز عاداتی به نام «عادات انگلیسی» در باشگاه‌های انگلیسی وجود دارند و تیم‌هایی هستند که انگلیسی بشمار می‌روند، ولی نمی‌توان به بازی‌هایشان در میدان نگاه کرد و بر مبنای آن‌ها حدس زد واقعا از کجا آمده‌اند. حقیقت این است چیزی که آن را «روش کاملا روشن ملی» می‌خواندیم محو شده. فکر نمی‌کنم دیگر فاصله چندانی بین فوتبال کشورها وجود داشته باشد. حتی تیم ملی انگلیس هم شبیه سایر تیم‌های اروپایی بازی می‌کند.

هر بار انگلیس از تورنمنتی حذف می‌شود در باره بازگشت به ریشه‌های فوتبال انگلیسی و یا دنبال کردن روش اسپانیایی‌ها و حالا ژرمن‌ها حرف می‌زنیم...
تغییرات اساسی پس از تغییرات اساسی و باز هم تغییرات اساسی. شما انگلیسی‌ها باید خودتان باقی بمانید، ولی خب نمی‌توانید کارهایتان را از درون حبابی که گاهی برای خود می‌سازید انجام دهید. باید خود را کنار سایر کشورها قرار دهید. البته فوتبال راه و رسم‌های مد روز خود را هم دارد و بسیاری از تیم‌ها با تکیه با همان راه و رسم‌های روز به پیروزی دست پیدا می‌کنند. اگر ژرمن‌ها قهرمان می‌شوند یعنی بهترین بوده‌اند و اگر ما بردیم احتمالا پاسخ مناسب را برای کسب قهرمانی داده بودیم. همین‌طور فرانسوی‌ها در 1998. فوتبال انگلیس چیزهای بسیار خوبی دارد و باید خودش باقی بماند که البته بدین معنی نیست که نباید روزآمد شود.

 

مدل اسپانیایی چیست؟ آیا این که انگ تیکی تاکا به شما می‌زنند آزارتان نمی‌دهد؟
این عناوین نوعی ساده کردن مسئله بشمار می‌رود. ندیدم کسی ما را به فوتبال دفاعی متهم کند. وقتی می‌گویید تیکی تاکا ظاهرا به تصاحب توپ اشاره می‌کنید، به اینکه بازی تهاجمی‌انجام داده‌ایم. در حالی که ما دفاعی هم بازی می‌کردیم. ما قهرمانی‌مان را با زدن گل‌های اندک و دریافت تعداد کم شماری گل کسب کردیم.

 

خب یعنی چی؟ مدل اسپانیا چیست؟ دلایل توفیق اسپانیا چه بوده‌اند؟
به یاد داشته باشید هرچند ما خصلت‌های خود را داریم، ولی در عین حال تفاوت چندانی با فرانسوی‌ها و آلمانی‌ها و سایر کشورهای اطراف‌مان نداریم. چنان که بازیکنان ما راهی سایر کشورها شدند و ثابت کردند همان‌قدر خوب هستند که دیگران خوب هستند. در عین حال ما ساختار خوبی داریم، امکانات‌مان خاص هستند و روش مربی‌هایمان بسیار عالی است. ضمن آنکه فرهنگ فوتبال‌مان در دل مردم گسترش یافته. ما در وجه تکنیکی خیلی کار کرده‌ایم که بدل به بنیانی برای فوتبال‌مان شده. پیشترها فقط به وجه فیزیکی فوتبال تاکید می‌کردیم، درگیری و درگیری. اما حالا همه چیز سرجمع شده‌اند و اگر به تمرینات هر تیمی‌ نگاه کنید از تمرینات درگیرانه چیزی نمی‌بینید. در حالی که با تمرینات تکنیکی و تاکتیکی روبرو می‌شوید. البته روزگاری تب تاکتیکی همه را فرا گرفته بود، ولی حالا خوشبختانه تصور می‌کنم اکنون به توازنی دست پیدا کرده‌ایم. در کنار همه این‌ها طی قهرمانی‌هایمان خوش‌اقبالی هم به ما روی آورد و نمی‌توانم آن را انکار کنم. تصور می‌کنم قرار بود قهرمان جهان شویم.

 

قرار بود قهرمان شوید؟ واقعا؟ آیا لحظه‌ای بود که فکر می‌کردی حتما قهرمان خواهید شد؟
نه، ولی وقتی به گذشته نگاه می‌کنید و می‌بینید چه مسیری طی شده، می‌بینید قهرمانی به سوی اسپانیا می‌آمد. مثل اینکه قرار بود قهرمان شویم. می‌شود آن را «سرنوشت» خواند، «تقدیر».

 

ولی همه در جام جهانی 2010 می‌گفتند اسپانیا باید قهرمان شود. ولی پرسش این است کدام اسپانیا؟ شما یک ستاره بزرگ نداشتید و چهار پنج بازیکن، معرکه بازی کرده بودند. آیا می‌توان این چند گزینگی را راه و روش اسپانیایی قلمداد کرد؟
بله چیزی که می‌توانستیم بدان افتخار کنیم این بود که ما یک «تیم» بودیم.

 

اسپانیا را صادرکننده بازیکنان بااستعداد می‌خوانند. آیا کسب تجربه بازیکنان شما در خراج از مرزهای اسپانیا کارساز نبود؟
بله ما صادر کننده بازیکنان بااستعداد هستیم، ولی در عین حال دو بازیکن بزرگ این عصر در کشورمان بازی می‌کنند. ما اکنون در عصر رونالدو و مسی زندگی می‌کنیم.

 

آیا وقتی مسی 13 ساله که راهی اسپانیا شد را دیدید فکر نکردید باید به او ملیت اسپانیایی بدهیم؟
کارهایی در این زمینه انجام شدند، ولی خود مسی تصمیم گرفت به کشوری که در آن زاده شده تعلق داشته باشد. او پدیده‌ای است که نمی‌توانیم به او پشت کنیم یا ادعا کنیم وجود ندارد. نمی‌دانیم مسی بعدی یا رونالدو بعدی از کجا خواهند آمد.

 

آیا بازیکنان اسپانیایی که در انگلیس بازی کرده بودند در تیم ملی اسپانیا کارساز نبودند؟
بی‌تردید برایمان بسیار خوب بود که برخی بازیکنان‌مان خارج از مرزهای اسپانیا بازی کرده بودند. این امر یکی از عوامل تعیین‌کننده بشمار می‌رفت. چیزی که چشمان‌مان را بازتر کرد و ما را جلوتر برد. فوق‌العاده بود سسک فابرگاس 19 ساله را در اختیار داشتیم، کاپیتان آرسنال را.

 

نویسنده:حمیدرضا صدر