آنـــــــســـــوی نـــــیـــمـــــکــــت

نـــــوشــــتـــــه هـــای فـــــوتـــــبــــالــــی

آنـــــــســـــوی نـــــیـــمـــــکــــت

نـــــوشــــتـــــه هـــای فـــــوتـــــبــــالــــی

آخرین نظرات
نویسندگان


نویسنده:حمیدرضا صدر

به ادامه مطلب بروید...



ایتالیا راهی دیدارهای نهایی یورو 2016 شد، ولی پرسش‌ها کماکان جلب نظر می‌کنند..

همه می‌خندیدند و آنتونیو کونته را دوره کرده بودند. لبخند کونته از ته دل نبود، ولی به هر حال لبخند به‌شمار می‌رفت. مردان او با گذر از سد آذربایجان کوچک در باکو -کنار کرانه‌های دریای خزر-  راهی رقابت‌های نهایی یورو شده بودند و او یکی از رکورد‌های تیم‌ملی را حفظ کرده بود. آخرین باری که ایتالیا در دیدارهای مقدماتی یورو شکست خورده بود به سپتامبر 2006 برابر فرانسه با نتیجه 1-3 باز می‌گشت (نزدیک ده سال پیش)، زمانی که روبرتو دونادونی رهبری ایتالیا را در دست داشت. آذربایجان برخلاف انتظار برای ایتالیایی‌ها حریف سرسختی شده بود. آنها در پالرمو هم جانانه جنگیده و 1-2 برابر گل دقیقه 82 کیلینی تسلیم شده بودند. آنها در خانه پاسخ گل زود هنگام ادر را در همان نیمه اول با ضربه دیمیتری نازارف که از ناهماهنگی کیلینی و بونوچی با ارسال آن توپ بلند بهره برد را داده بودند. دیدار پس از گل استفن الشراوی با اختلاف یک گل جلو می‌رفت و آذری‌ها نیشدار بودند که ماتیو دارمیان گل سوم را زد. مدافعان ایتالیا طی مسابقات مقدماتی آهنین نبودند و 6 گل دریافت کردند، در حالی که دروازه کرواسی 5 بار باز شد.
پیروزی ایتالیا در غیبت آندره پیرلو مصدوم و دنیله دروسی محروم بدست آمد. جایی که مارکو وراتی 22 ساله نقش مرد میانی کلیدی را گرفت و نبض حرکات لاجوردی پوش ها شد. در حالی که پیش از این کونته او را فقط طی پنج بازی ملی در دیدارهای مقدماتی یورو در ترکیب اصلی راهی میدان کرده بود. برابر آذربایجان فقط بونوچی بیش از وراتی به توپ ضربه زد و پاس استادانه او به سیتادین ادر بود که به گل اول انجامید. الشراوی هم پس از سه سال با پیراهن ملی گل زد. این مهاجم دورافتاده از سری آ سرانجام دومین گل ملی‌اش را پس از سه سال به ثمر رساند (پاییز 2012 طی برد 1-2 در دیدار دوستانه برابر فرانسه  بود که الشراوی اولین گلش را برای تیم‌ملی به ثمر رساند). گل  دارمیان هم نخستین گلش در شانزدهمین بازی ملی‌اش بشمار می‌رفت. ورود کونته او را بدل به مدافع راست ثابت ایتالیا کرده و او پاسخ مربی اش را با گل می‌داد ( دارمیان تاکنون در همه بازی های مقدماتی یورو راهی میدان شده).

در کنار همه این‌ها پیروزی برای کونته برای همان آذربایجان کوچک طعم دیگری داشت. پیروزی با نتیجه 3-1 یعنی ایتالیا برای اولین بار در دیدارهای مقدماتی یورو 2016 بیش از دو گل زده بود! ایتالیا با نروژ، کرواسی، بلغارستان، آذربایجان و مالت و همگروه بود و میان نتایج ثبت شده در گروه پیروزی 3-1 نروژ برابر مالت یا 0-6 کرواسی مقابل آذربایجان هم جلب نظر می‌کردند. کروات‌ها با 19 گل زده بهترین خط حمله گروه را به رخ کشیدند و ایتالیایی‌ها 14 گل زدند و در هر دو دیدار به تساوی برابر کرواسی قناعت کردند و طی دو دیدار با مالت قعرنشین هم با فقط یک گل پیروز شدند.  
این آمار نشانگر گره کور شده خط حمله ایتالیا بودند که برای کونته بدل به دغدغه‌ای شده و همه می‌دانند او هنوز خط حمله‌اش را باید سامان بخشد. همان دغدغه ای که در جام جهانی 2014 هم گریبان پراندلی را چسبید و او را به سقوط کشاند. ایتالیا طی سه دیدار جام جهانی فقط دو گل زد که سهم مهاجمان فقط یک گل بود (گل ماریو بالوتلی برابر انگلیس). در حالی که ترکیب بالوتلی – کاندروا در برزیل هرگز به جایی نرسید... کونته در نیمی از دیدارهای مقدماتی یورو از دو مهاجم بهره برد و سپس به سه مهاجم روی آورد. او در دیدارهای آغازین برابر نروژ از ترکیب سیمونه زازا - چیرو ایموبیله استفاده کرد و سپس به ترکیب گرازیانو پله - ایموبیله روی آورد و برابر مالت در دیداری که به زحمت با یک گل پیروز شد جیووینکو و آگبونا را جای آن دو روانه میدان ساخت. او برابر کرواسی تلاش کرد در نیمه دوم با ترکیب پله - الشراوی تساوی را با پیروزی عوض کند و ناموفق ماند. ترکیب ادر - ایموبیله برابر بلغارستان شکل گرفتند ولی یکی از گل‌های ایتالیا طی تساوی 2-2 را مینف (بازیکن بلغاری) به ثمر رساند و گل تساوی بخش را ادر در دقایق پایانی. کونته در نبرد دوم با کرواسی به سه مهاجم دل بست: کاندروا - پله - الشراوی ولی تیمش باز هم بیش از یک گل نزد. برابر مالت از ترکیب ادر - پله - گابیادینی بهره جست و باز هم به فقط یک گل دست پیدا کرد. سه مهاجم ایتالیا برابر دیدار دوم با بلغارستان الشراوی - پله - کاندروا بودند که هر سه در جریان دیدار عوض شدند و جای‌شان را به فلورنزی، زازا و ادر دادند. این که برخی روزنامه‌های ایتالیایی با تمسخر اشاره می‌کنند ادر برزیلی تبار است و فرانکو واسکوئز زاده آرژانتین، نشان از بحران در خط حمله تیم‌ملی می‌دهد. ایتالیا با بحران مهاجم بزرگ روبرو است.

حالا ایتالیا صعود کرده، ولی ماه‌های پر تب و تاب 2014 از یاد کونته نرفته. دورانی که مردانش به سه تساوی پیاپی برابر کرواسی ( دو نتیجه 1-1)، بلغارستان (نتیجه 2-2) دست یافتند و باشگاه‌ها در اشاره به مصدومیت بازیکنان‌شان نق زدند و نق و سایه محاکمه به اتهام تبانی محو نشد. رسانه‌ها کونته را در آماج حملات‌شان قرار دادند و کمی بعدتر طرفداران یوونتوس او را تهدید به مرگ کردند. ایتالیا صعود کرده و احتمالا خیلی‌ها این صعود را بدیهی می‌خوانند و دریافت جواز سفر به فرانسه را حداقل ماموریت کونته قلمداد می‌کنند. ولی یادمان نرفته لاجوردی‌پوش‌ها در آخرین تورنمتنی که شرکت کردند - جام جهانی 2015 - فقط یک بار طعم پیروزی را چشیدند و دو بار شکست خوردند (برابر کاستاریکا و اروگوئه) و در همان مرحله گروهی حذف شدند. یادمان نرفته بر چزاره پراندلی چه گذشت. در عین حال می‌دانیم ماموریت بزرگ‌تر کونته تازه آغاز شده: سامان دادن تیمی برای یورو 2016. با خط دفاعی با صلابت‌تر و مهاجمانی کارسازتر.

 

 

نویسنده:حمیدرضا صدر


  • محمدامین محمدی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی