از پرواز کلوپ تا سقوط پیگرینی(نوشته حمیدرضا صدر)

نویسنده:حمیدرضا صدر

 

به ادامه مطلب بروید...

راز پیروزی 4-1 لیورپول برابر منچسترسیتی چه بود؟

لیورپول بازی را با پرواز آغاز کرد، با گل به خودی مانگالا در دقیقه 7 و حتی وقتی سرجیو آگرو دروازه لیورپول را در پایان نیمه نخست گشود، توپ پیش از آن با دو ضربه روبرتو کوتینیو و فلیپه فیرمینو وارد دروازه جو هارت شده بود که یعنی لیورپول طی 32 دقیقه جنون آسا سه گل به صدرنشین لیگ زده بود. مارتین اسکرتل در دقایق پایانی گل چهارم را زد تا تنوع گلزنان سرخ‌پوش کامل شود. مردان کلوپ پیشتر چلسی را 1-3 شکست داده بودند، ولی این اولین باری بود که لیورپول در عصر کلوپ هم درخشان بازی کرد و هم نتیجه فوق‌العاده‌ای را رقم زد. آن‌چه یادآور پیروزی حیرت‌آور 1-5 دو سال پیش برابر آرسنال - احتمالا بهترین بازی لیورپول در دوران براندن راجرز- بشمار می‌رفت.

در عین حال تفاوت این لیورپول با آن لیورپول فراوان بود. راجرز می‌گفت: «... وقتی توپ را هفتاد درصد اوقات در اختیار داشته باشید به معنی کشتن حریف‌تان است»، ولی کلوپ می‌گوید: «... نباید درباره فلسفه فوتبال و حفظ توپ مثل بارسلونا حرف بزنیم. وقتی توپ را در اختیار دارید باید خلاقانه کار کنید و باید در صورت از دست دادنش توانایی پرسینگ و ضد حمله را هم داشته باشید». او به Geggenpressing اشاره می‌کرد. به همان چیزی که با او در بوروسیا دورتموند به غنایی دیگر رسید. بازیکنان لیورپول در نیمه نخست برابر سیتی فقط 37/4 درصد اوقات توپ را در اختیار داشتند و 129 بار کمتر از بازیکنان سیتی پاس کامل ارسال کردند، ولی 6 شوت به سوی دروازه هارت نواختند که 4 ضربه در قاب دروازه قرار داشت و به 3 گل هم انجامید. چنان‌که مردان لیورپول در این نیمه 14 تکل زدند و بازیکنان سیتی فقط 5 تکل. آمار میزان دوندگی در میانه میدان نشان می‌داد لیورپولی‌ها چه برتری داشته‌اند: میلنر (7/9 کیلومتر)، لالانا (7/9 کیلومتر)، لوکاس (7/4 کیلومتر)، امره جان (7/2 کیلومتر) و سرانجام دی‌بروین از سیتی (7/1 کیلومتر). این به تعبیری یعنی اگر راجرز به «کمیت» اهمیت می‌داد، کلوپ به «کیفیت» اعتقاد دارد.

در ترکیب 1-2-3-4 لیورپول که گاهی 3-3-4 می‌شد، کوتینیو و لالانا به صورت معرکه‌ای از نفوذهای باکاری سانیا و آلکساندر کولارف دو مدافع میانی سیتی جلوگیری می‌کردند و امره جان و جیمز میلنر، توره و فرناندو را به بند کشیده بودند. کوتینیو بود که طی به ثمر رسیدن گل اول، توپ را از سانیا ربود و مانگالا سرگیجه گرفته دروازه خودی را گشود. در نگاه اول به نظر می‌رسید کریستین بنتکه به دلیل قدرت جسمی‌ بالایش برای قرار گرفتن در نوک خط حمله لیورپول مناسب‌تر باشد، ولی فیرمینیو توانسته بود دو مدافع میانی سیتی را در تعقیب خود به جلو فراخواند و زمینه‌ساز هجوم را مهیا سازد. هر بار فیرمنیو صاحب توپ می‌شد، لالانا و کوتینیو به او نزدیک شده و حلقه نبرد را تنگ‌تر می‌کردند و تعداد لیورپولی‌های مهاجم با اضافه شدن امره جان و میلنر به پنج بازیکن می‌رسید.

در سوی دیگر مانوئل پیگرینی ایستاده بود. مربی شیلیایی که او را برخلاف کلوپ با آرامش فراوانش می‌شناسیم. ولی او بود که در پایان دیدار جمله: «... من چیزی بیش از یک مربی خشمگین هستم. آن‌چه ارائه دادیم مصیبتی نابخشودنی بود» را بر زبان آورد. مدافعان سیتی مصیبت‌بار بازی کردند. این پانزدهمین باری بود که ترکیبی مانگالا - مارتین دمیکلیس راهی میدان می‌شد. سیتی در 14 بازی‌اش با این زوج 12 بار برده و به 2 تساوی دست یافته بود و هرگز شکست نخورده بود. ولی همه چیز یک‌باره ویران شد. شاید استفاده از مانگالا قابل درک بود، ولی آدام لالانا، فیرمینیو و کوتینیو پروانه‌وار دور دمیکلیس حرکت می‌کردند و مانگالا را هم در منگنه قرار می‌دادند. ترکیب فرناندو - فرناندینیو پشت سر یحیی توره برابر منچستر یونایتد و سویا بسیار کارساز بود و توره را به جلو روانه می‌ساخت. این‌جا توره کنار فرناندو برابر مدافعان قرار گرفته بود و کوین دی‌بروین نقش مرد میانی پشت سر آگرو را بازی می‌کرد. بازی توره آن‌قدر نومید کننده بود که پیگرینی او را به بیرون فراخواند.

حقیقت این است نمی‌توان نتایج مربی شیلیایی را برابر حریفان بزرگ زیر سئوال نبرد. سیتی با او در سال 2015 دو بار مغلوب لیورپول شده، دو بار از بارسلونا شکست خورده و مقابل منچستر یونایتد، تاتنهام، یوونتوس و آرسنال هم زانو زده. در حقیقت پیروزی 0-3 در فصل پیش یگانه پیروزی پیگرینی برابر بزرگان داخلی بوده. به همین دلیل خیلی‌ها در انگلیس، نمایش مردان پیگرینی برابر بزرگان را آمیخته به بی‌دست و پایی و رویکرد بیش از حد معصومانه‌اش خوانده‌اند. اینکه سیتی طی آن 8 شکست 21 گل خورده، یعنی متوسط 2/6 گل در هر دیدار. آن‌چه زیبنده تیمی‌ مثل سیتی و مربی 62 ساله‌ای با کارنامه پیگرینی نیست. سیتی با این شکست از صدر جدول به رتبه سوم غلطید و نه فقط پایین‌تر از منچستر یونایتد، بلکه پایین‌تر از لستر سیتی شگفتی آفرین.

پرسش این است آیا سرخ‌پوش‌ها پرواز را ادامه خواهند داد یا چنان که پس از کسب پیروزی برابر چلسی، مقابل کریستال پالاس شکست خوردند روند سینوسی را طی خواهند کرد؟ به نظر می‌رسد باید صبر کرد. چنان که کلوپ گفته: «... اگر می‌خواهید امروز مرا با مسیح که روی آب راه می‌رفت مقایسه کنید و فردا بگویید نمی‌توانم روی آب راه بروم به مشکل برخواهیم خورد».

 

نویسنده:حمیدرضا صدر